Kaplıca tedavisinde etken enerjetik unsur olan yeraltı sıcak maden suları, yerkürenin yüzeysel ve derin katmanlarından geçerek, belirli ısıda, belirli oranda tuz ve gaz yüklenirler. Kaynağın çıktığı yerde bulunan "founa" veya "flora" denilen biyolojik etkenler, suyun fizikokimyasal değişime uğramasına neden olur. Sonuçta kaynak dışındaki su, gerek doğal elemanları, gerekse biyolojik ortamı ile "canlı" niteliği taşır. Kaynağın bulunduğu yörenin iklim koşullarıyla bu etkenlik artar. Kaplıca tedavisi, doğal enerji kaynağı olan termo-mineral sulan ve kaynağın bulunduğu yöreye özgü meteorolojik faktörleri, şiddet ve süresi doze edilmiş bir dizi uyaran halinde, bir k ür şernası şeklinde kullanarak ınaladaptasyon halinde bulunan organizmanın hücre-doku-organ ve sistemler düzeyinde uyum reaksiyonlan vermesini, organizmanın regülasyon mekanizmasının işlemesini sağlar. Özetlemek gerekirse, kaplıca tedavisi ya da hp dilinde kullandığımız terimle "Balneoterapi", termalizm ve klimatizmi bütünleştiren, maden suyu ile kaynağın bulunduğu yöreye özgü iklim koşullannın ve bunları tamamlayan biyolojik ortamın kür şeklinde uygulanmasıyla, önemli tedavi etkinlikleri bulunan bir terapi sistemidir. Bu kapsam içerisinde çamur tedavisi "Peloidoterapi", iklim tedavisi "Klimaterapi", mağara tedavisi "Speleoterapi" gibi uygulamalar, çevre unsurlannın doğa ile birleştirilerek modern tıbbın hizmetine sunulduğu tedavi yöntemleridir
Comments